zondag, oktober 29, 2006

halloween in Nicaragua

De Amerikaanse vrijwilligers organiseerden een echte Halloween party hier.
Dat is een beetje zoals carnaval bij ons, je mag je verkleden in om het even wat of wie. Er wordt veel gedronken en gelachen.
Wij waren uiteraard ook van de partij. Jan als jaren 80 voetballer met snor en ik als 'fresco', dat zijn de drankjes die hier op straat verkocht worden in plastic zakjes.
Omdat het iemands verjaardag was, hadden ze ook een 'pinata' gekocht:
Dat is een beest uit papier mache, vol met snoepjes, en die moet geblinddoekt kapotgeslagen worden. Fun gegarandeerd!

Woensdag is het hier weer vakantie, want op zondag grote verkiezingen in Nicaragua.
We weten niet goed wat te verwachten, maar houden jullie zeker op de hoogte!
En omdat Peter Dejonghe hier vrijdag aankomt, gaan we een weekje rondtrekken in het noorden van het land. Foto s en info ook later op den blog.

Nog een nieuwtje: vanaf morgen, maandag, heeft Eva een radioprogramma op radio volcan 102.9. Elke week gaat ze samen met andere vrijwilligers de internationale show aan elkaar praten.

En ivm de dansles: we mogen niet meer naar de dansles gaan, want we kunnen alles al. De leraar heeft geen passen meer die hij ons kan leren. Grappig, he!
Wij vinden het vooral jammer, want het waren plezante lessen.
Maar misschien gaan we op zoek naar een andere leraar...

dinsdag, oktober 24, 2006

Na regen komt zonneschijn, ook in San Juan Del Sur


Eindelijk nog eens uit Granada geraakt, en deed deugd.
Lang stilzitten op dezelfde plaats is nooit onze specialiteit geweest en dat heeft Nicaragua nog niet veranderd.
Dus wij vrijdagochtend in de regen vertrokken uit Granada.
Doel van de dag was Playa Madera, waar Annelies, een echte Westvlaamse, leeft met haar Nicaraguaans vriendje Milton.
Een prachtig surfstrand, een charmant hotelletje 'on the beach', maar regen, regen en nog eens regen!
Toch een gezellige avond gehad, zonder elektriciteit en met hulp van kaarsen en zaklampen heerlijke ceviche (dat zijn scampi's in limoensaus met groenten), gehaktballen in tomaatjes (blijkbaar iets echt Westvlaams) en Eva's fameuze rijstpap gemaakt. Mmm...lekker!
Daarna een slapeloze nacht gehad want het dak bleek een klein vergiet en de wc veel te ver in de regen...
We beloofden Annelies eens terug te keren als de zon schijnt en vertrokken de volgende ochtend naar San Juan Del Sur.
Alweer een prachtig surfstrand en een charmant vissersstadje met superveel vis- en kreeftrestaurantjes!
Aangezien het zaterdag nog eens een hele dag geregend heeft, hebben we veel geschuild in restaurantjes en dus alweer zalig lekker gegeten!
Als rasechte Belgen toch een wandeling in de regen gemaakt naar een 'mirador', een soort van uitkijkpunt. (zie foto)
En dan zondag zon, zon, zon op ons smoel.
Toch nog kunnen zwemmen in de zee en verbranden op het strand. En daar hoort een ijsje bij! (zie andere foto)


maandag, oktober 16, 2006

Dode ratten


Regelmatig was er een snel kruipend geluid op ons vals plafond. We hebben ons best gedaan om te denken dat het lieve diertjes waren ... muizen, gekkos of andere redelijk onschuldige dieren. Zwarte Piet werd zelfs geopperd. Maar we konden het niet blijven ontkennen. We hebben ze gezien.
Ratten.
De rijpende bananos in onze living hebben ze waarschijnlijk volledig zot gemaakt en zo levendig dat ze ook buiten hun normale uren actief werden. Een krachtig gif uit een pulperia (superette) uit de buurt en gisteren lag de eerste al dood in de tuin. Van de muur gevallen. Vandaag bleek de stank in de badkamer van een tweede dood exemplaar te komen. 2-0 voor de thuisploeg (Eva en Jan)!
De mieren hadden de eerste rat op 24 uur tijd opgesoupeerd. Nu zijn ze aan hun tweede bezig.

Het volgend ongedierte dat op onze bananos ligt te loeren is moeilijker uit te roeien. Kinderen. Ze komen water vragen voor in hun recyclage-drinkpul, maar willen bananos. Ze zeggen zelfs door dat je er 'por favor' bij moet zeggen.
En ze vragen een extra banaantje voor hun klein zusje. Die truukjes kent deze zwarte piet van ze zelf ooit te proberen. Bananen genoeg voor de kleine zusjes en hopelijk verdwijnt het ongedierte met de laatste vruchten.

Romantische keelbacterie

Dames en heren, een romantischer keelbacterie kunt u zich niet voorstellen. Edoch betrof het een zeer huislijk exemplaar en werd zijn aanwezigheid niet echt op prijs gesteld.
De feiten: Eva kreeg donderdag koorts en haar temperatuur steeg de hele dag door. De thermometer gaf 33°C voor en 38.8°C na de meting. Een dokter stelde vast dat het om een keelbacterie ging. Deze levende boosdoener nestelt zich in kelen - vnl. kinderkelen. Mits wat pillen, liefdevolle zorgen en een mooie ruiker bloemen van een verplegende echtgenoot en voldoende vocht en vitamine C, is de ongenode gast binnen een paar dagen verdreven.

Het gevolg: een romantisch weekendje aan de Stille Zuidzee ter ere van onze eerste huwelijksverjaardag viel in de pataten. Romantisch thuis de ziekte en de zorgen uitzweten. Een eerste huwelijksverjaardag van je eerste huwelijk vier je maar één keer. Onvergetelijk! En tegen alle logica in gaan wij hem 2 keer vieren - de nieuwe plannen zijn al in de maak.
Thanks Bridget, for the laptop and the DVD's. It was a pleasant way to waste the time away.

Aanschouw nu onze poging tot romantische foto's met scampi's en bloemen.




donderdag, oktober 12, 2006

Nica-weetjes

Het regenseizoen is op zijn hoogtepunt.
Elke avond worden we getrakteerd op een frisse douche en veel bliksem en donder.
We zijn er dankbaar voor, want dat maakt het slapen iets draaglijker;-)
De electriciteitspannes blijven ook nog doorgaan.
Gelukkig zit er nu wat regelmaat in , en in onze wijk gaat het licht altijd uit van 19u tot ongeveer 23u. Dus de kaarsen worden om 5 voor 7 aangestoken.
Ook douchen als er geen water is, kan plezant zijn.
We gooien dan bidonnekes water over elkaar uit en lachen ons te pletter!

Ons Spaans wordt elke dag beter, en ons Engels ook, want dat is de voertaal onder de vrijwiligers.
Dit heeft tot gevolg dat ons Nederlands slechter wordt en we te pas en te onpas Spaans of Engels tegen elkaar spreken, of iets daartussen, en dat is echt wel grappig.

Ondertussen volgen we ook dansles hier, bij Jose, een 17jaar oude gast die ontzettend goed kan dansen. Twee keer per week gaan we oefenen in zijn living.
Nu zijn we salsa aan het leren, en daarna gaan we voor merengue, bachata en ook cumbia.
Na 5 maand zullen we echte professionals zijn;-)

Goed nieuws ook voor Jan. Want het werken op de school is niet helemaal zijn ding.
Hij mag vanaf december, en misschien ook vroeger huizen helpen bouwen in de wijk waar Eva werkt. Dat is bij een zusterproject : casas de la esperanza.
Je kan foto s en uitleg in het Spaans bekijken op www.casas-de-la-esperanza.org/CasasenLaPrusia.html

Verder niet veel nieuws, behalve dat er al 1 banaantje rijp geworden is en heeeeeel lekker was!
Meer nieuws na volgend weekend, want we gaan onze huwelijksverjaardag vieren in San Juan Del Sur!

zondag, oktober 08, 2006

Zwemmen in vulkaan

De Ierse boys organiseerden voor de 2de keer een zwemdag in de Laguna de Apoyo. Dat is een oude vulkaankrater die nu vol water staat. Met een hoop kinderen uit de school Las Camelias (de wijk waar wij wonen) en een meute vrijwilligers zijn we gegaan en met dezelfde groep zijn we teruggekeerd. Tot grote blijdschap van iedereen die mee was en de ouders van de kindertjes.
De lagune is meer dan 200 m diep en de bodem gaat steil (!!) naar beneden. Maar de meeste kinderen zwemmen als een baksteen, dus moesten we wel wat opletten. Het water was perfect, de kinderen braaf en wij gelukkig.
Op het einde wilden de kinderen een bal pakken die eigenlijk te ver lag voor hen. Kwamen ze op het schitterende idee van een menselijke ketting te maken. Echt aandoenlijk. Uiteindelijk was er toch een gek die met zijn zakje zoute verkruimelde koek in de hand achter de bal aanploeterde en terug met bal en koekjes. Een held was geboren en alle kinderen aten hun natte koekjes verder op.


Bananos




De oogst is binnen! Volle maan, een machete en een behulpzame buurman. Met die ingrediënten werd de oogst een succes. Wreed wijs - bananenboom kappen met zo'n kapmes! De buurman kon niet stoppen met kappen en kortwiekte de nieuwe scheuten ook een beetje.
Elke boom geeft maar één tros en wordt daarna omgekapt. Probeer je dat voor te stellen bij het kopen van bananen: hoveel bomen er zo jaarlijks omgekapt moeten worden.
De bananos moeten nog wat rijpen. Het zijn kleine zoete (deze noemen bananos op zijn Jommekos - grote bakbananen noemen platanos). Nu hangen ze nu als een trofee aan de zoldering in de living. En daarna worden ze geconsumeerd (zelfs Jan probeert) en uitgedeeld aan de buren.

dinsdag, oktober 03, 2006

Waar jullie geld naartoe gaat?!

Al het geld dat we ophaalden met de rommelmarkt wordt geinvesteerd in een dubbel klaslokaal op de school waar Jan werkt: La Epifania.
We leggen samen met de Ierse vrijwilligers voor dat lokaal en waarschijnlijk kunnen we jullie binnenkort al de eerste foto s van den bouw laten zien.
In dat klaslokaal komen de eerste jaren van de middelbare school.
Want, omdat deze school redelijk ver van Granada ligt, gaan de kinderen uit dat dorp meestal niet naar de middelbare school, omdat ze geen geld hebben voor een bus.
Er is hier geen schoolplicht, vandaar.
Dus, dankzij jullie kunnen deze kids wat verder studeren en hebben ze meer kans op een job later!

Masayaanse feesten




Dit weekend zijn we naar de feesten in Masaya geweest.
Het was de dia de San Jeronimo en t was precies Gentse feesten.
Iedereen liep te eten en vooral te drinken op straat.
Opeens zaten we dan midden in de processie van den Jeronimo.
Een groot beeld van de heilige man werd van de ene kerk naar de andere gedragen, en iedereen liep errond te dansen en te feesten!! Geweldig!
Op de foto zie je Eva met haar -viva san Jeronimo-haarband en haar allerjongste minnaar Oswald. Hij kon nog met moeite spreken, maar wel al kusjes geven en lonken met zijn oogjes. Wat een opvoeding hier! Nu snappen we opeens waarom alle mannen dat hier doen;-)
Zondag was er een uitstap naar Las Isletas met alle vrijwilligers van het project.
Las Isletas zijn eilandjes vlakbij Granada en aan de voet van de vulkaan Mombacho.
Vele van die eilandjes zijn verkocht aan rijke Amerikanen die er hun buitenverblijf van maken.
Wij huurden een bootje om naar een eilandje te varen met restaurantjes waar ze heel lekkere verse vis serveerden! Veel meer dan gegeten, gedronken, gekaart, gezwommen en in de zon gelegen hebben we niet gedaan! We laten jullie mee genieten van een fantastisch mooie regenboog...