vrijdag, september 22, 2006

allemaal beestjes

Leuk om te weten dat zoveel mensen onze avonturen op de website volgen.
Bedankt voor jullie mailtjes, we vinden vooral de nieuwste roddels interessant;-)
Wij zijn hier vandaag exact twee weken en we beginnen het hier echt gewoon te geraken.
Ons huisje is echt zalig, het werk wordt alsmaar duidelijker en de vakantie was ook echt de max.
Zoals de titel van dit bericht al zegt, er zijn ook minpunten aan NIcaragua, zoals de beestjes.
En deze week hebben we onze portie wel al gehad.
Eerst hebben we aapjes gezien op de vulkaan, dan zijn we ook nog gaan kayakken naar de monkey islands. Twee piepkleine eilandjes met bijtende aapjes erop.
Dat vertelden ze ons voor we vertrokken, dus Eva was echt super bang van die kleine wezens in de bomen.
Met grappige situaties als gevolg: Jan probeert dichter bij het eiland te geraken met de kayak en Eva is constant aan het tegensturen omdat ze schrik had dat de aapjes in onze kayak gingen springen. Want ze waren echt super dichtbij en ons nieuwsgierig aan het begapen.
Soit, dit hebben we overleefd.
Maar toen we terug aan land kwamen stikte het daar van de muggen, echt vreselijk, we staan vol muggebeten!
Jan zijn kont stond trouwens al vol met mierenbeten van op school, very sexy!

Dus, dan vol muggen- en mierenbeten gingen we terug naar ons huisje.
Waar we eerst een piepkleine muis aan onze vuilnisbakken ontdekten en daarna een mega grote kever IN onze keukenkast!
We merkten toen ook dat er een groot gat uit ons huiscontract is gebeten;-)

En het is nog niet gedaan, tegen de avond begon er een beest over ons vals plafond te crossen.
De hele nacht heeft het beest ons wakker gehouden, we vrezen dat het een rat is, want we horen precies kleine nageltjes...
Het goede nieuws is dat hij er vorige nacht niet was, even afwachten wat het vannacht zal geven.

Dan zat er ook nog een vleermuis in de living die recht naar mij vloog en dan op de grond terecht kwam. Jan deed een rescue actie en liet het beest weer los in de straat.

Toen ik eindelijk rustig met een boekje in onze nieuwe schommelstoelen zat, was er opeens een superluide knal (lees:donder) en floep, de electriciteit viel weg!
Lap!
Water was er ook al niet, en twee nieuwe Nica vrienden, due gingen afkomen, kwamen niet.
Dus eindigden Jan en ik gezellig aan onze keukentafel met twee kaarsen en speelden we ramibridge tot er weer water was om te douchen!

Later meer nieuws...