Ondertussen in Nicaragua...

... is het schooljaar gedaan! Vrijdag was er op onze scholen een feestje, met pinata, dansjes en de nodige chaos.
... begint de grote vakantie! En ook het vakantiekamp: Eva gaat elke dag van 9u tot 12u met kindjes uit onze buurt spelen.
... is het wat frisser! Jaja, s nachts is het maar 20 graden meer ( overdag nog altijd 30), en we hebben het koud. Goed nieuws is dat de muggen aan het verdwijnen zijn:-)
... zijn we er bijna 3 maanden! Halfweg dus, en daarom moeten we de grens met Costa Rica over voor een stempel op onze visum. We vertrekken donderdag met een boot naar de grens met Costa Rica, de tocht zal 15 uren duren en we gaan in hangmatten slapen.In Costa Rica gaan we een actieve, lava-spuwende vulkaan bezoeken en dan Lotte en Karen op de luchthaven gaan afhalen. En daarna bijkletsen natuurlijk!!!!
... begint Jan bijna huizen te bouwen! Als we terug zijn uit Costa Rica begint Jan in zijn nieuwe project. Hij is ondertussen al druk aan het studeren op de Spaanse vertaling van hamer, zaag, cement,etc.

radio volcan 102.9

Elke maandag tussen 6 en 7 pm hebben Eva en Cameron een radioshow op radio volcan.
De show heet La Esperanza Gringo Show.
Gringo's en gringa's worden wij hier genoemd door de Nica's. Maakt niet uit of je uit Europa of Amerika komt...maar vandaar dus de naam!
We hebben een paar coole jingles gemaakt, pluggen onze iPod vol muziek in het mengpaneel en interviewen iedereen die onze studio passeert.
We draaien enkel 'internationale' muziek, en dat is revolutionair hier.
Normaalgezien hoor je op elke radiozender dezelfde melige bachata's of vette reggaeton.
En sinds gisteren weten we zeker dat we luisteraars hebben, want 2 Nica meisjes kwamen zelfs langs de studio om te zien wie die goede muziek draaide!!
Vorige week zat Jan in een taxi op weg naar het centrum en hoorde hij opeens Ruslana met Wild Dances door de luidsprekers knallen.
Kon niet anders dan de Esperanza Gringo Show zijn;-)

Ik vind het geweldig dat ik eindelijk weer eens iets voor de radio doe, en moet eerlijk toegeven dat het me wel afgaat in het Spaans.
Gelukkig moet je hier geen 'stemattest' halen;-)

Verzoekjes mogen altijd doorgemaild worden!
Hasta la proxima!

verslag van een typisch Nicaraguaans schoolfeest - based on a true story

Maandagmiddag 12u30 : Hoewel het examenweek is, besluit directeur Silvio woensdag een schoolfeest te plannen. Niemand wist hier iets van. Daarom stuurt hij al de kinderen een uur vroeger naar huis en moeten wij mee-vergaderen over het schoolfeest.
De leraren besluiten dat er eerst een culturele act moet zijn.
Dat wil zeggen het volkslied, dan wat geschiedenis over de school, dan folkore-dansen en tenslotte een gedicht.
Daarna zorgen de vrijwilligers voor spelletjes voor de kinderen.
En op het einde zijn er voetbalmatchen tussen onze school en een andere school.
Alles wordt zorgvuldig opgeschreven door leraar Augusto van het zesde.
Met uurschema erbij en alles.
Ziet er goed uit!
Wij bereiden een aantal spelletjes voor en zorgen voor materiaal.

Woensdagochtend 9u45 : het schoolfeest begint om 10u, dus ik zorg dat ik er iets vroeger ben. Blijkt dat er geen enkele leraar te zien is en de kinderen zich al lopen te vervelen rond de school.
10u00 : de andere vrijwilligers komen aan, nog steeds geen leraren te zien
10u30 : de andere school voor de voetbalmatch is aangekomen, maar nog steeds geen leraren of directeur te zien.
11u00 : De leraren komen binnengevallen, hebben hun kinderen meegebracht, en beginnen een lokaal vrij te maken voor de culturele act.
11u20 : De directeur is er ook, de culturele act kan beginnen! Of toch niet... Hij besluit een examen te geven aan het derde en het vierde leerjaar opeens.
Schandalig, maar we wachten gewoon af!
11u40 : Examen afgewerkt, de culturele act kan beginnen.
Het volkslied wordt luidkeels meegebruld door alle kinderen. Daarna krijgen we een speech van de directeur van 10 minuten over de geschiedenis van de school. Hij heeft precies een hete patat in zijn mond en ik versta er niks van. De kinderen luisteren ook niet, zijn aan het praten of lopen naar buiten. Moeders staan wat te kletsen aan het raam.
Tijd voor de dansact, een grote stereoketen begint te flikkeren en er komt keiluide reggaeton uit de luidsprekers. Reggaeton is hier superpopulair, is kruising tussen salsa en reggae, met een dikke, vette beat eronder. 4 meisjes beginnen te dansen als echt babes. Ze zijn tussen de 12 en 14 jaar oud en doen dirty dancing. In Belgiê wordt je gestraft alleen maar door er naar te kijken. Hier is het hun manier van dansen, ze leren het van hun moeders. Ik vind het hylarisch, de Amerikaanse vrijwilligers zijn geschokeerd. Maar dat zegt meer over hen dan over de kinderen..
12u00 : het gedicht is vergeten, de culturele act is gedaan. We maken ons klaar voor het eerste spel, maar iedereen loopt naar het voetbalveld, want de wedstrijd gaat beginnen. Wij wachten geduldig af.
12u45 : de kleinste kinderen vervelen zich en komen ons lastig vallen, we besluiten dan maar de spelletjes te spelen met hen.
We spelen ballonnetje trap, waarbij iedereen een ballon aan zijn voet bindt en dat van de ander probeert kapot te trappen, en het was een groot succes!!
Daarna lieten we ze snoepjes uit water, en daarna uit bloem halen met hun mond.
De moeders lachten zich tepletter, de kinderen kregen er maar niet genoeg van.
Ook die van de hogere klassen kwamen aangesneld na de wedstrijd.
14u00 : snoepjes zijn op, het spel is ten einde. En zo ook het schoolfeest.
De directeur is al 2 uur verdwenen, naar huis. Hij is hier amper een uur geweest.
Opkuisen is voor mañana...

Belgisch-Hollands Dubbel Verjaardagsfeest

Jan (31) en Erwins (39) Belgisch-Hollands Dubbel Verjaardagsfeest lag klop op Jans verjaardag - zonder rekening te houden met het tijdsverschil.

Het vaste feeststramien hier omvatte tot nu eten drinken praten en muziek.
Leuke cadeautjes gekregen. De eerste waren een fiets en een machete - bijna een plechtige communie.
Afwijkingen uit de lage landen:
* zondagnamiddag vanaf 2 uur bij Jan en Eva
* dansinitiatie merengue geleid door Juan Leo Valentino De Jarige
* piñata-voetbal - schoppen op een papier-maché pup tot er snoep uit vliegt
* teveel eten - kleurrijke taart en ander lekkers
* teveel drank - nooit tevoren bleef er alcohol over aan het eind van een feest.
Er werd niet op een Euro gekeken en we hebben er evenmin een broek aan gescheurd. Maar vooral: het was fantastisch en er werd gedanst!!! Ook al was er - strange but true - geen opgelegd thema. Mensen kwamen helemaal als zichzelf (of dat dachten ze toch).

Blijkbaar werd mijn verjaardag in België ondertussen aangegrepen als een dag ter herinnering aan betere tijden. Merci voor de tribute - ik zwaar geëmotioneerd en mijn vrouw zelfs in tranen! Voor de clip moet je naar de site hieronder. Jullie kapsels zien er echt vreselijk uit, maar ik kan er voorlopig niet veel aan doen. Hou vol ...
http://users.pandora.be/monsardi/happy-b-day.htm

Pedro, Juan y Eva : deel 2

Ondertussen zijn we back home in Granada.
Overmorgen vertrekt Peter weer..snif,snif...
Wat hebben we ondertussen nog meegemaakt?
Coole waterval bezocht en bezwommen in de buurt van Esteli.
Naar Leon doorgereden, en zoals verwacht was dat echt wel de moeite.
Een mooie koloniale stad, met heeeeeel veeeel kerken, een interessant museum van moderne kunsten, en toffe restaurants en cafes.
's Avonds zijn we daar in een lokaal Sandinistenfeest beland, met live band en heel veel volk. Echt de max!
Trouwens, in Leon heeft Peter voor de eerste keer een fresco (=drankje uit een zakje) gedronken;-)
Na een dag en een half Leon, reden we naar de Grote en Stille oceaan, waar we in een klein dorpje belandden 'Salinas Blancas'.
Tussen de scampi-kwekerijen, zoutbergen en vissersbootjes ontmoetten we Melania.
Een schat van een vrouw, die ons voorstelde om voor ons verse vis klaar te maken.
Bleek dat we wel nog de vis + tomaten + ajuin + limoenen + olie zelf moesten gaan kopen, maar de vis was onvergetelijk lekker. Hier komen we zeker terug!!
Na het visavontuur reden we naar ons huisje in Granada.
Peter helemaal onder de indruk van ons roze huis en van Granada!!
En we hebben hem direct het nachtleven van Granada leren kennen in cafe Nuit, de place to be om te dansen hier.
De dag erna vulkaan Masaya beklommen, een nog actieve vulkaan => echt wel spectaculair!! Vooral toen we een verkeerd padje genomen hadden en opeens op de rand van een krater moesten balanceren met aan weerskanten van ons 300 meter steil naar beneden gaande diepte! Ikke (Eva dus) met trillende knieën, tranen in mijn ogen en met leider Peter en leider Jan aan mijn handjes, maar ben er toch geraakt..oef!
Was toch wel het spannendste tot nu toe!
En dan vandaag hebben Peter en ik echte toeristen-dingen gedaan hier in Granada. In een paardenkoets naar het meer gereden om daar dan een mooie bootrit te maken in Las Isletas. Zalig relaxen!
Jan was er niet bij, want hij is volop zijn verjaardagsfeest aan het voorbereiden.
Morgen, op 12 november is het zijnen verjaardag en geeft hij een feest in ons huis, samen met Nederlander Erwin die dinsdag verjaart.
Uiteraard volgende week uitgebreid verslag en foto s op den blog!

Uitleg bij de foto s : bovenaan de waterval, onderaan eerst de vulkaan Masaya, dan Peter en Eva en fresco en daaronder zonsondergang op kerk in Leon.

Pedro, Juan y Eva : deel 1

Peter is hier zijn derde dag en we hebben al heel wat avonturen achter de rug.
Aan de luchthaven in Managua stond vrijdag onzen Jeep ( Nissan Frontier) op ons te wachten. Van Managua zijn we rechtstreeks de bergen in gereden, op naar Selva Negra, oftewel een stukje regenwoud, beheerd door Duitse koffie-makers.
Behalve de Sauerkraut op het menu een prachtig reservaat, waar we een superwandeling gemaakt hebben door het woud. Beesten die we gezien hebben zijn : everzwijn, dikke rups, kolibries, vlinders, brulaapjes boven ons in de bomen, een eekhoorn en iets dat op een klein zwijntje leek van ver. Verder ook veel koffiebonen bewonderd, en verse appelsienen van de bomen gehaald.
Omdat Selva Negra hogerop in de bergen ligt, sliepen Jan en Eva voor de eerste keer onder een dik deken en genoten ze van hun allereerste warme douche in Nicaragua.
Tweede dag doorgereden naar Jinotega, wat verder in de bergen, waar we een kruistocht ondernamen naar een kruis op een berg en 's middags een autotocht naar een verlaten meer tussen de bergen.
Deze zondag was een speciale voor de Nica's, want verkiezingen in het land.
Hoewel er hier geen kiesplicht is, stonden de mensen tot 's avonds in grote rijen aan de stembureaus.
Deze nacht barstte er daarom een straatfeest los, dat Peter uit zijn slaap heeft gehouden,-)
Nu, op dag drie zijn we aangekomen in Esteli, waar er nog een groter feest aan de gang is op dit eigenste moment, grote auto-caravaans cruisen door de straten, elke Sandinist zwaait fier met zijn zwart-rode vlag heen en weer!
Leuk om te zien dat ze blij zijn, maar we zijn wel benieuwd wat president Ortega van plan is met zijn volk.
Gaan de Verenigde Staten nu een blokkade houden of niet? We houden jullie zeker op de hoogte!
Morgen vertrekken we hier vroeg, gaan in een waterval zwemmen om dan recht naar Leon te rijden, een studentenstad waar naar t schijnt heel wat te doen valt.
Je hoort het wel!
Vele groetjes trouwens van Pedro aan iedereen!
( Is fantastisch leuk om met hem bij te kletsen, in het Nederlands!)

P.S: Foto s staan erop. Eentje van ons met den jeep, eentje van de Sandinisten, en eentje in de jungle, waar ik te laat ben voor de zelfontspanner;-)