maandag, februari 26, 2007

Laatste bezoekers : verslag en foto's !





Hola gringos!

Na drie weken nomadenbestaan in het land van meren en vulkanen, genieten we nu van de huiselijke gezelligheid in la casa rosa de Jan y Eva. Het is er zo fijn en vertrouwd dat het soms lijkt alsof we gewoon in Gent of Brussel zitten te keuvelen, alleen de hitte schreeuwt Gra - na - daaa!

Wat een gevarieerde reis was dit! We komen naar huis met een koffer vol verhalen... en kadootjes... en hangmatten natuurlijk. Wie mn bed wil, mag het hebben, ik laat me voortaan ook in Belgie zachtjes in slaap wiegen in m'n splinternieuwe hamaca.

Nog een laatste avond hier in Granada, we gaan ons verdriet om het vertrek afreageren op een felgekleurde pinata - zie foto - ocharme het piepken...

Muchas gracias Jan y Eva voor de gastvrijheid en mooie momenten!!!
Hasta la vista Nica!
Eva D en Lieselot

Wandelen op de Mombacho, met zicht op Granada...


Jan op zijn best!


Lieselot test de zelfontspanner uit..dit is take 12!


Vuile vrouwenvoetjes...

Radio 2 - altijd dichtbij jou?!

Op woensdag 28 februari tussen 8 en 10 kom je alles te weten over reizen in Nicaragua.
Anja Daems belt me op voor een paar reistips.
Als je nog niet wakker bent, kan je altijd online opnieuw luisteren op radio2.be!
Veel luisterplezier!

zondag, februari 25, 2007

Junior gaat praten!


Junior (zie foto) is 4 jaar en kan nog steeds niet praten.
Om zich verstaanbaar te maken, produceert hij allerlei geluidjes en gebruikt hij gebaren.
Hij leeft met zijn, broer, zijn ma en zijn overgrootmoeder in een heel klein huisje in La Prusia, net buiten Granada.
Ons project wil Junior graag helpen en daarom zijn vrijwillige verpleegsters hier met hem en zijn moeder naar specialisten getrokken in Managua.
Blijkt dat Junior zware ADHD heeft en daardoor zich nooit heeft geconcentreerd op het spreken.
De spieren waarmee hij kan spreken zijn veel minder ontwikkeld en moeten getraind worden. Het beste zou zijn, moest Junior naar een speciale school gaan.
Maar daarvoor was geld nodig natuurlijk...

Gelukkig heeft Eva een schat van een moeder, die dan ook nog toevallig jarig was.
Ze organiseerde een wild feest en vroeg geen cadeautjes, maar geld voor Junior!
Maar liefst 800 euro heeft ze verzameld!!
Da's waarschijnlijk genoeg geld voor 5 jaar speciale school en therapie!

Bij deze : bedankt aan al die wilde feestvierders die geld gaven voor Junior!
Zijn moeder Veronica is supergelukkig en belooft ons op de hoogte te houden!!

De laatste bezoekers



Eva en Lieselot zijn met de het juiste ticket op de juiste bus vorige week woensdag bij ons gearriveerd!
Na 3 weken rondtrekken, genieten ze van de huiselijke taferelen in ons roze huis.
Ondertussen kennen ze Granada, hebben ze de school gezien, Jan zien afzien op zijn werk, vlinders gezien in de vlindertuin, hangmatten gekocht in Masaya ( Eva slaapt zelfs in haar eigen hangmat hier - foto komt later!!), en vandaag staat vulkaan Mombacho op het menu!
Ik beloof jullie een dezer dagen meer foto's en misschien wel een verslag van een van de jongedames zelf!
Ondertussen genieten we van het bijkletsen en veel en lekker eten...

Laatste schooldag

Het einde is in zicht, over 2 weken zijn we al weer gewend aan regen en wind, veel verkeer en Belgische pintjes.

Donderdag was mijn laatste schooldag (schrijft Eva).
Een groot afscheidsfeest werd georganiseerd, echt wel tof!
Kinderen hadden versjes, liedjes en dansjes voorbereid.
Ze sleurden me mee op de dansvloer en ik moest met een van de 13jarigen dirty dancing dansen. Hylarisch! Vooral omdat hij het veel beter kon of durfde dan ik...
Elke leerling van de school kwam me persoonlijk een knuffel, kus en tekening geven.
En diegene die mij een beetje kennen, kunnen zich de traantjes wel al voorstellen.
Daarna werden de kinderen naar huis gestuurd en was er afterparty met de leraren en vrijwiligers.
We krijgen Vigoron voorgeschoteld. Een typisch Nicaraguaans gerecht met gebakken varkenshuid. Ik had er mij nog nooit aan gewaagd, maar het bleek te eten...

t Was een mooi afscheid van een heel mooie periode...
En toen ze me vroegen of ik ooit nog eens terug zal komen, zei ik zonder veel nadenken : Natuurlijk!
¡Tot over een paar jaar, chavalos!






¡Gracias, Buffalo's!


Dankzij voetbalploeg KAA Gent zullen de leerlingen van La Inmaculada in La Prusia, Granada voortaan elke voetbalmatch winnen!
KAA Gent schonk hen voor meer dan 2 elftallen truitjes!!
Namens alle voetballende leerlingen moest ik de buffalo's bedanken en vragen wanneer ze eens overvliegen om tegen hen te voetballen?

maandag, februari 19, 2007

Buiken, rollen en voeding

Lokale fauna

Dit weekend zaten we terug in San Juan del Sur, aan de kust. Op bezoek bij Annelies, een Belgische vriendin die daar woont. Bijkomende gegevens: ze is zwanger - ondertussen al behoorlijk zwanger, woont met haar vriend Milton in een vroegere disco, heeft een gigantische hond - even lief als groot, maar geen geld voor veel nieuwe kleren.
Combineer het eerste met het laatste en je komt uit op ... een probleem. De oplossing voor Annelies is dat ze nog steeds haar vroegere rokjes en broekjes aandoet, maar ze gewoon laat openstaan.

En daamee voegt ze iets toe aan de plaatselijke mode voor vrouwen. Hier is het de gewoonte je lichaam in eender welk broekje of topje te wringen. Op een bubbeltje rolletje blubbertje wordt niet gekeken. Hoe meer hoe liever. Een buik die over je broeksband puilt vormt geen probleem. Maar nu Annelies haar puilende buik over haar openstaande gulp laat komen, is een nieuwe trend gezet. Een beetje een gevaarlijke evolutie voor dit land. Maar Annelies: okee voor jou. Doe zo verder.

Een volledig ander fenomeen is hier op bizarre wijze aan gelinkt. Nicaraguanen eten leguanen. Ze jagen enkel op 'wilde' leguanen. Want leguanen die tussen de huizen huizen, eten kak, en worden om begrijpelijke redenen niet verorberd. Die 'huislijke' variant van de leguaan - de kakleguaan - overleeft makkelijk op vette kaka en krijgt rare vetrolletjes. Op de foto een groot, vet mannetjesdier, dat regelmatig over ons golplatendak schuifelt. Buik helaas niet volledig zichtbaar.
Verscheidene actiecomittees zijn nu bezig met hoe ze die wansmakelijke evolutie - van ranke dino naar vadsig reptiel - kunnen stoppen en zelfs terugdraaien. Alle tips welkom op www.dothedino.com

Annelies en Milton

Onze dakbewoner

zondag, februari 11, 2007

Actieve vulkanen


Filip en Jürgen hebben mooi werk geleverd op de werf. De greppel was zo rap klaar dat we de namiddag vrij kregen en gingen zwemmen in de Laguna de Apoyo. De foto's die de ijver moeten bewijzen, zijn toegevoegd aan het vorige bericht.

Maandag gingen de 3 Belgische mannen naar Leon. Voornaamste doel: de actieve vulkaan Telica beklimmen en levend terugkeren. Eva bleef bibberend achter in gezelschap van de Duitse gezelschapsdames.
Erwin - Nederlandse vriend, zie ook verjaardagsfeestje in nov. - werkt daar als gids bij de Quetzaltrekkers. Hij leidde de 3 Vlaamse dagtrippers en nog een paar deernes uit de US door de hitte, de droogte, het stof, tot op de top van de vulkaan.

Machtige uitzichten onderweg. Levensgevaarlijke krater aan de top. Stinkende dampen uit de diepte. De zon zien ondergaan in de oceaan en terug zien opkomen over de vulkaanketen. Kampvuur met marsh mellows. Slapen in een half maanlandschap, in tentjes die half plat sloegen van de wind.
We hebben zoveel stenen terug in de krater gesmeten, dat de platentectoniek erdoor in de war is.

Voor Jürgen en Filly was het blijkbaar niet genoeg. Ze zijn ondertussen naar het vulkaaneiland Omotepe geweest. Terwijl zij de niet-actieve vulkaan beklommen, is de actieve echt in actie gekomen en het een en ander uitgespoten.
Ze leven nog en blijven nog 1 week in Nicaragua. Welke grondverschuivingen gaat dat hier nog teweegbrengen??!





Wie de explosies van de vulkaan Concepción wil zien: momenteel voorpaginanieuws op http://www.ineter.gob.ni/

zondag, februari 04, 2007

Hospedaje Meeus-Moeraert volzet!

De zoete inval hier in Las Camelias dit weekend!

Zoals gepland arriveerden Jurgen en Filip vrijdagavond in Granada.
Meteen hebben ze de lokale keuken geproefd en goedgekeurd, en daarna vielen ze in een diepe slaap in ons logeerbed.
Zaterdag deden de jongens wat inkopen, een toeristische rondrit in een paardenkoets en een boottochtje op het meer.
Vandaag zijn ze aan het helpen bij Jan op het werk.

Maar zoals de titel al zegt, er zijn nog wel meer mensen in ons huisje nu!
Twee Duitse meisjes, Lucia en Allison slapen in onze hangmatten voor 3 nachten.
Lucia is een ex-vrijwilligster bij het project, een vrolijke Duitse meid, die haar laatste nachten in Nicaragua in een hangmat wou doorbrengen, dus ja.

Toen we gisterenavond met ons zessen, midden in een elektriciteitspanne, spaghetti by candlelight aten, werd er plots geklopt op de deur.
We deden de deur open en wie stonden er daar? Lieselot en Eva!!!
We wisten dat ze in Costa Rica geland waren, maar ze zouden eerst nog wat reizen en ongeveer over twee weken bij ons komen logeren.
Bleek dat ze een ticket naar San Carlos gevraagd hebben, en er eentje gekregen hebben voor Managua!!! Wat dus helemaal de foute richting is...
Dus zijn ze in Granada van de bus gesprongen om ons een bezoekje te brengen.
Aangezien ons hotelletje volgeboekt was, sliepen ze in een echt hotel en hebben we bij een paar mojitos onze klets-schade van 5 maanden proberen in te halen.
Vandaag zijn ze weer naar verdere oorden vertrokken, als ze een juist busticket bemachtigd hebben tenminste, ben benieuwd wanneer ze hier terug zullen staan!

***

De bewijzen dat Jürgen en Filip werkgrief in hun handen hadden.



Filip heeft 4 benen!?